Met de billen bloot…

Even met de billen bloot, figuurlijk dan.

Hoewel…

Toen ik gistermorgen op de wc mijn behoefte achterliet, ontdekte ik nog 1 velletje wc papier op de rol.

Potver, dat is nou jammer (ik censureer even om het netjes te houden).

Ik gil naar beneden of er iemand wat kan komen brengen.

5 Minuten (en meer dan mijn geduld lang) later improviseer ik wat en ga zelf halen. Beneden kom ik mijn dochter van 15 tegen en bits ik eruit:

“Had je niet even wcpapier kunnen brengen? Ik riep nog.”

Haar reactie, even bits:

“Ik heb je niet gehoord, hoor. En ík heb het papier niet opgemaakt.”

En ze knalt de voordeur dicht.

Even later onder de douche realiseer ik me 2 dingen:

1. Het is de toon die de muziek maakt.

Ik zend irritatie uit en irritatie is wat ik terugkrijg. Het is niet wat ik zei, maar hoe ik het zei. Eigenlijk reageerde ze nog netjes.

2. Dit is een verhaal dat ik kan herschrijven.

Ik heb me de afgelopen maanden vaker afgevraagd waarom mijn puber om ogenschijnlijk niks geïrriteerd naar me doet en of ik daar wat aan kon doen. En nu valt, hop, een voorbeeld in m’n schoot. Een voorbeeld dat kansen biedt.

Want in plaats van de bekende rol van het opvoedende, lijdend voorwerp aan te nemen, kan ik een nieuw voorbeeld zijn. Een die verantwoordelijkheid neemt voor haar eigen aandeel. Een die ‘lead by example’.

Nog voor m’n haren droog zijn, stuur ik haar een berichtje met excuses.

En voor wie nog denkt dat excuses maken als ouder naar je kind gezagsondermijnend werkt: dat verhaal herschrijf ik bij deze heel graag.

Welk verhaal zou jij graag herschrijven?

Je hoeft er van mij niet voor met de billen bloot 😉.

Ben benieuwd!

Liefs, Diane

#truestory #story #verhaal #herschrijfjeverhaal #hsp #verhalen #storytelling #schrijven #content #onlineondernemen #oudennieuw #oldandnew #yourfuturestartsnow #goedevoornemens #dhyaanschrijft